Το περίεργο για όλη την υφήλιο καλοκαίρι του 2020, διαλέξαμε να ταξιδέψουμε οδικώς ως το Μαυροβούνιο, για να ανακαλύψουμε από κοντα την ομορφιά που είχαμε δει σε φωτογραφίες.
Το ταξίδι αυτό ήταν το πρώτο στο εξωτερικό μετα την καραντίνα της άνοιξης και το αποφασίσαμε μετά από επιβεβαίωση ότι στη χώρα αυτή τα κρούσματα ήταν ελάχιστα και δε δέχονταν επισκέπτες από χώρες με βαρύ επιδημικό φορτίο.
Οδηγήσαμε μέσω Ιωαννίνων στα σύνορα της Αλβανίας, περάσαμε στη γειτονική χώρα και αφού τη διασχίσαμε από νότο προς βορρά σε 6 ώρες περίπου, μπήκαμε στο Μοντενέγκρο.
Αλλαγή τοπίου και μια νέα χώρα να ανακαλύψουμε, ξεδιπλώθηκε.
Η λίμνη Σκανταρ αποτέλεσε την πρώτη 3 ήμερη στάση στο πανέμορφο Μαυροβούνιο, καθώς για μας θα ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία, και θέλαμε να αρχίσουμε τη γνωριμία μας με τη χώρα από εκεί. Ένας τόπος απείρου φυσικού καλούς, όπου η χλωρίδα και πανίδα κάνουν κυριολεκτικά πάρτυ! Εκατοντάδες είδη πουλιών και ψαριών ζουν εδώ, και γεμίζουν ζωή αυτό τον υδροβιότοπο.
Η λίμνη εχει έκταση 369,7 km² και είναι η μεγαλύτερη στα Bαλκάνια, έχει πολλά χωριά τριγύρω, κι εμείς διαλέξαμε σαν βάση μας το Virpazar, μια κωμόπολη χτισμένη κυριολεκτικά πάνω στη λίμνη, που είναι και η κεντρική πύλη στο Εθνικό Πάρκο της λίμνης Σκάνταρ. Τη στρατηγική του θέση μαρτυρούν τα παλιά κτίρια της τουρκοκρατίας και το κάστρο στον λόφο πάνω από την πόλη. Επίσης, ενώνεται με την πρωτεύουσα Podgorica με έναν νέο αυτοκινητόδρομο.
Φτάσαμε ένα ζεστό απόγευμα του Ιουλίου και αμέσως μας εντυπωσίασε ο μόλος με τις εκατοντάδες βάρκες, που ενώ άλλοτε ήταν ολημερίς γεμάτες επισκέπτες, φέτος μας περιμέναν άδειες και λυπημένες. Ελάχιστοι τουρίστες τριγύρω, πρωτοφανές για τη διάσημη Σκάνταρ.
Ένα διαφορετικό καλοκαίρι, όμως αυτό δεν μας εμποδίζει να απολαύσουμε όσα μπορούμε, την φυσική ομορφιά της περιοχής και τη ζέστη φιλοξενία των κατοίκων. Φυσικά τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα και με σεβασμό στους άλλους.
Περάσαμε λοιπόν ένα 2ήμερο εδώ και είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε φαγητα, κρασιά, να δούμε τη λίμνη και να έρθουμε σε επαφή με κατοίκους. Ας δούμε λοιπόν τι μπορείτε να χαρείτε, να δείτε, ποιες έμπειρες σας προτείνουμε να κάνετε εδώ στην παραδεισένια λίμνη Skandar, βάση της δικής μας εμπειρίας.
Διαμονή στη λίμνη
Το Μαυροβούνιο είναι γνωστό στην Ελλάδα για τα βουνά και φυσικά τις μαγικες παραλίες και πόλεις στην Αδριατική. Γιατί όμως να μην μείνουμε 2 μέρες σε αυτή τη λίμνη για να γνωρίσουμε κάτι διαφορετικό;
Για τη διαμονή μας στην περιοχή, διαλέξαμε το διαμέρισμα Vidas House το οποίο έχει ανακαινιστεί από την οικογένεια που το έχει και είναι κυριολεκτικά στο κέντρο του χωριού και πάνω στη λίμνη. Αποτελείται από 2 διαμερίσματα και το δικό μας ήταν ενα όμορφο δυάρι, με μπλακόνι και θέα. Λειτουργικό, καθαρό, σύγχρονο, και με πολλές ανέσεις, μας έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά μια πολύ φιλόξενη οικογένεια φιλελλήνων, που έχουν επισκεφθεί τη χώρα μας και την αγαπούν. Στο χωριό έχει και σούπερ μάρκετ, όποτε φυσικά και το επισκεφτήκαμε για να βρούμε ντόπιες λιχουδιές για πρωινό, τυριά και αλλαντικά. Φτιάχναμε το πρωινό που θέλαμε στην κουζίνα και το απολαμβάναμε στο μπαλκόνι μας κοιτώντας τα νερά της λίμνης και την κίνηση στο χωριό. Περάσαμε πολύ άνετα και ήσυχα τις μέρες μας εδώ.
Βαρκάδα στη λίμνη
Στην περιοχή, καθε οικογένεια σχεδόν διαθέτει βάρκα που νοικιάζει για περιηγήσεις, και ενοικιαζόμενα δωμάτια, άλλωστε οι περισσότεροι απασχολούνται με τον έναν ή άλλον τρόπο με τον τουρισμό. Ετσι, όλοι οι επισκέπτες που επιθυμούν να δουν τη λίμνη και να κάνουν βαρκάδα ή κάποιες δραστηριότητες σε αυτήν, έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε διάφορες βάρκες.
Δε θεωρείται άδικα η top εμπειρία στη λίμνη, κατάλληλη για όλες τις ηλικίες.
Με τη βάρκα Milica της οικογένειας που είχαν το διαμέρισμα, κάναμε όχι απλά βαρκάδα αλλά ολόκληρο γύρο στην εντυπωσιακή αυτή λίμνη. Είδαμε ψάρια, πουλιά, δέντρα, ξέφωτα, παραλίες για κολύμπι, ακόμα και αγελάδες να είναι ξαπλωμένες σε νησίδα.
Μπορείτε να διαλέξετε να κάνετε μεγάλο ή μικρό γύρο, να κάνετε μπάνιο στα πεντακάθαρα νερά της, επίσης να ψαρέψετε ή να δοκιμάσετε τις ικανότητες σας στο καγιακ. Τους καλοκαιρινούς μήνες, άλλες χρονιές η λίμνη γεμίζει από εκατοντάδες βάρκες γεμάτες τουρίστες, εμείς φέτος είμασταν οι μοναδικοί εκείνη τη μέρα. Από μια άποψη, λοιόν, είμασταν τυχεροί που απολάυσαμε αυτό το υπερθέαμα με ησυχία και γαλήνη. Ανεπανάλιπτη ομορφιά, όλη δική μας!
Επίσκεψη σε οινοποιείο της περιοχής.
Το Virpazar είναι το κέντρο της περιοχής Crmnica, μια περιοχή εξαιρετικά εύφορη , αφού εδώ το κλίμα ευνοει την καλλιεργεια αμπελιων, ελαιόδεντρων, φρούτων και λαχανικών.Γύρω από τη λίμνη θα δείτε τεράστιες εκτάσεις με αμπέλια, και δεκάδες επισκέψιμα οινοποιεία. Σχεδόν κάθε οικογένεια έχει τα δικά της αμπέλια και πολλές έχουν αναπτύξει μικρά οινοποιεία.
Σαν λάτρεις του κρασιού και πάντα περίεργοι να δοκιμάζουμε νέα κρασιά σε κάθε τόπο, επισκεφτήκαμε στο χωριό Godinje,το Garnet Winery! Ενα μέρος που κοιτάζει από το λόφο όλη τη λίμνη. Μας υποδέχτηκε ο οινοποιός και ιδιοκτήτης, και για μας ήταν ακόμα μια ευκαιρία να γνωρίσουμε και να συζητήσουμε με κατοικους της χώρας.
To wine tasting, άρχισε μετά από ενημέρωση για την οικογενειακή αυτή παράδοση, λίγα λόγια για τη ζωή εδώ, τη χώρα, τα προβλήματά της, την οικογένεια, τα κρασιά, τα ταξίδια, σχεδόν τα πάντα. Δοκιμάσαμε και τα 4 κρασιά του οινοποιείου, μαζί με κάποια τοπικά μεζεδάκια. Ενα είδος προσιούτο, τυριά, αλείματα ελιάς, ξηρούς καρπούς και χειροποίητο ψωμί. Ο Μisko μας εξήγησε τα πάντα για τα κρασιά του και μας περιποιήθηκε σαν φίλους του.
Αυτό που μένει από τέτοιες εμπειρίες, είναι η γνωριμία με τα προϊόντα ενός τόπου, τους κατοίκους του και η υπέροχη διαπίστωση ότι όλοι είμαστε ίδιοι. Με τις ιδιες ανησυχίες, παρόμοιες εμπειρίες και καθημερινότητα.
Τοπική κουζίνα
Σαν Ελληνες συνηθισμένοι στα ψάρια της θάλασσας, ίσως δυσκολευτείτε να πειστείτε ότι τα λιμνίσια ψάρια είναι νόστιμα. Κι εμείς επίσης.
Το ταξίδι όμως σε μια νέα ή όχι χώρα, περιέχει πάντα δοκιμή και μια μικρή εξικοίωση με την τοπική κουζίνα. Στη λίμνη Skandar, όχι μόνο δοκιμάσαμε, αλλά ξετρελαθήκαμε με τη γεύση των ψαριών της.
Η τοπική κουζίνα, κατα τ’άλλα μοιάζει με ην Ελληνική, Βαλκανική ούσα, και έχει κρέατα, λουκάνικα, τυριά και πίτες. Αν δε δοκιμάσει όμως καποιος τα ψάρια εδώ, θα έιναι σαν να μην εχει έρθει. Ετσι κι εμεις, το πρώτο κιόλας βράδυ, επισκεφθήκαμε το εστιατόριo Plantaze σε μια μοναδική τοποθεσία, και αφού διαλέξαμε ένα τραπέζι στην πανέμορφη βεράντα πάνω στη λίμνη, ζητήσαμε από τον ευγενικό σερβιτόρο να μας προτείνει τα πιο αντιπροσωπευτικά πιάτα.
Η ώρα που έπεφτε ο ήλιος, και η θέα, μαζί με το λευκό κρασί του οινοποιείου που ανήκει στο εστιατόριο ήταν μαγικά. Μετά από τόσες ώρες οδήγησης και κούρασης, αυτή η βεράντα και το καλό φαγητό ήταν το καλύτερο κλείσιμο της ημέρας.
Δοκιμάσαμε γριβάδι και πέστροφες, ψητά και τηγανιτά και τα συνοδεψαμε με μια πολύχρωμη σαλάτα. Πεντανόστιμα και τόσο κοντά στα ψάρια που έχουμε συνηθίσει να τρώμε.
Ετσι άρχισε η εμπειρία στο Μοντενέγκρο, μια τόσο δα μικρή και νέα χώρα, με μόλις 620.000 κατοίκους. Ανεξαρτητοποίηθηκε από τη Σερβία το 2006, και αν και δεν ανήκει στην E.E., έχει σα νόμισμα το ευρώ από το 2000. Η πρώτη μας επαφή με αυτήν, στη λίμνη Skandar, μας γέμισε χαρά και σιγουριά ότι και η συνέχεια θα ήταν το ίδιο ευχάριστη.
