Ημέρα 1η: αναγνωριστικές βόλτες στη Μεντίνα

Το αεροσκάφος της Aegean πλησιάζει το αεροδρόμιο Menara και τα τελευταία 30 λεπτά έχουμε ήδη δει από ψηλά την απεραντοσύνη της ερήμου, την Καζαμπλάνκα και τα πρώτα κτίρια του Μαρρακές. Αυτό το ταξίδι θα είναι μαγικό, σκεφτήκαμε, κι έτσι ήταν.

“Αχ αυτή η Αφρική, έρωτας με την πρώτη ματιά”

Στη Μεντίνα βρήκαμε το καταφύγιό μας

Αρχές Νοεμβρίου και βγαίνοντας από το αεροδρόμιο η ατμόσφαιρα είναι ζεστή σαν μια ανατολίτικη αγκαλιά. Τα μάτια μας αρχίζουν να καταγράφουν εικόνες διαφορετικές, καθώς το ταξί μας μεταφέρει στη Μεντίνα. Έρχεται μία νέα κοπέλα για να μας συνοδέψει ως το Riad Ines Home  και να ξεκουραστούμε στο δροσερό patio του. Τι όμορφα που άρχισε το ταξίδι μας!

Θα μας σερβίρουν το παραδοσιακό τσάι με μέντα με τον θεαματικό τρόπο που το κάνουν εδώ, σηκώνοντας ψηλά το τσαγιερό και στοχεύοντας στα φλυτζάνια μας και θα μας κεράσουν μπισκότα που μόλις έχουν βγει από το φούρνο. Απόλαυση! 

Μόλις μας συνόδεψαν ως το δωμάτιο και μπήκαμε μέσα, έφυγε όλη η κούραση του ταξιδιού. Πανέμορφο δωμάτιο, εξαιρετικά υφάσματα και ένα κουκλίστικο παραδοσιακό Μαροκινό μπάνιο. Χρώματα και αρώματα παντού. 

Μεσημέρι στα souks

Πεινασμένοι καθώς είμασταν, βγήκαμε την πρώτη αναγνωστική βόλτα στα περίφημα souks στην καρδιά της Μεντίνα. Εδώ χτυπάει η καρδιά του Μαρρακές, ένας λαβύρινθος από πολύχρωμα δρομάκια, που έμελλε να εξερευνηθεί καλύτερα άλλη στιγμή. Βρήκαμε το ολοκαίνουργιο και πανέμορφο εστιατόριο Souk in, και απολαύσαμε το πρώτο μας ταντζίν με κοτόπουλο. Πολύ νόστιμο και χορταστικό! Γενικά στα ταξίδια δοκιμάζουμε πάντα την τοπική κουζίνα, καθώς η γαστρονομία είναι μέρος του ταξιδιού. Δε φαντάζομαι ταξίδι με φαγητό ξένων ταχυφαγείων, είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να αναγκαστώ να κάνω. Βουρ λοιπόν στις τοπικές γεύσεις.

Στο Riad Ines ξεκουραστήκαμε, και αφού το απολαύσαμε βγήκαμε νωρίς το βραδάκι για βόλτα στην Medina, μικροψώνια, και φαγητό. Τα χιλιάδες λιλιπούτια μαγαζάκια έχουν τα πάντα, αρώματα, ρούχα, τσάντες, χαλιά, τσάι, δεν έχει τελειωμό η ποικιλία που βρίσκεις. Εκείνο που εντυπωσιάζει είναι το χάος που επικρατεί. 

Αυτή είναι η ξελογιάστρα Μεντίνα

Παιδιά τρέχουν σε ποδήλατα, παππούληδες κάθονται σε σκαλάκια, και χαζεύουν τους περαστικούς. κάποιοι τρέχουν αν προλάβουν την προσευχή, γυναίκες με μαντήλα οδηγούν μηχανάκια, γάτες παντού μα παντού, μυρωδιές από μπαχαρικά και τσάγια, και πολλά πάρα πολλά μαγαζάκια. Ένα ωραίο χάος! Περπατήσαμε με κατεύθυνση την διάσημη πλατεία jeema el fna, είδαμε τους πάγκους με τα υπαίθρια ταβερνάκια, τον καπνό από τις ψησταριές, τους ντελάληδες που σε καλούν να διαλέξεις το δικό τους στέκι! Αυτή είναι η πιο πολυσύχναστη πλατεία της Αφρικανικής ηπείρου.

Δείπνο σε παλάτι; Γιατί όχι;

Είχαμε κάνει όμως κράτηση στο φανταστικό εστιατόριο El Baraka, ένα παλιό αρχοντικό σαν παλάτι, και μας περίμενε είναι υπέροχο Μαροκινό δείπνο. Όπως το είχαμε φανταστεί, έτσι ήταν! Απίστευτο μέρος, με τεράστιο κήπο, πολλά δωμάτια, πολύ καλό προσωπικό και φυσικά νοστιμότατο φαγητό. Στην είσοδο μόλις φτάσαμε, ψιλοτρόμαξαμε, γιατί 4-5 άτομα που στέκονταν εκεί, μόλις μας είδαν άρχισαν αν παίζουν μουσική και με τα όργανα μας συνόδευσαν στο εσωτερικό. Αυτό το έκαναν μετά με όλους. Οι γεύσεις τους ήταν εξαιρετικές. Είχε και ζωντανή μουσική, παραδοσιακό χορό και πολύ κέφι! Η 1η μέρα στο Μαρόκο τελείωσε, ένας απολαυστικός ύπνος μας περίμενε!

Ημέρα 2η: παλάτια, φαγητό, βόλτες

Το ξημέρωμα μας βρήκε να ξυπνάμε με τον ψαλμό του Μουεζίνη, έτσι γλυκά και διαφορετικά, το πρωινό αργούσε λίγο να σερβιριστεί κι έτσι ετοιμαστήκαμε και βγήκαμε έξω μια βόλτα να βγάλουμε μερικές φωτογραφίες και να χαζέψουμε, όλα βέβαια ήταν κλειστά. Όλα εκτός από το φούρνο στο στενάκι μας, που έβγαζε ένα μόνο είδος ψωμιού σαν πίτα και μοσχοβολούσε ο τόπος. Πήραμε 2 και μασουλήσαμε. 10 λεπτά είχε το ένα! Αυτή τη μυρωδιά και τη νοστιμιά δε θα τα ξεχάσουμε ποτέ!

Στις 8μιση νταν, επιστρέψαμε στο riad και φάγαμε το ωραιότατο πρωινό μας. Μπροστά στην μικρή πισίνα, μας έφεραν όλα τα καλούδια που έφτιαξαν οι κυρίες στην κουζίνα και το ευχαριστηθήκαμε!

Σήμερα η μέρα είχε 2 αξιοθέατα, αφού αφήσαμε τα υπόλοιπα για το επόμενο ταξίδι μας εδώ. Μισούμε το τρέξιμο και τα συμπυκνωμένα προγράμματα και προτιμούμε να μην δούμε κάτι, παρά να το δούμε βιαστικά. Έτσι φτάσαμε σιγά σιγά στο μεγαλύτερο τζαμί της πόλης, το περιβόητο Κουτουμπία, όχι μέσα αφού απαγορευόταν, αλλά για να το δούμε απ’ έξω. Εντυπωσιακό έστω και εξωτερικά, μαζεύει πολύ κόσμο που προσπαθεί να το φωτογραφίσει από όλες τις πλευρές. Ο μιναρές του δεσπόζει και είναι ορατός από κάθε σημείο του Μαρρακές.

Με άμαξα στο παλάτι

Θέλοντας μετά να επισκεφτούμε το Bahia Palace, πήραμε μια άμαξα και μετά από παζάρια, που φυσικά είναι απαραίτητα, με 20 ευρώ ο αμαξάς μας πήγε στο Παλάτι, περίμενε να το δούμε 1 ώρα περίπου, και  μας πήγε πίσω στην πλατεία, αφού μας ξενάγησε στην Kasbah και τις γύρω γειτονιές. Ρωτήσαμε για τη ζωή στο Μαρόκο, τους μισθούς εκεί, μας μίλησε για την οικογένειά του και με περηφάνεια μας έδειξε και μια φωτογραφία της μικρούλας κόρης του. 

Μας είναι αδιανόητο, ταξιδεύοντας να μην μιλήσουμε με έναν κάτοικο του κάθε τόπου, να μην ενδιαφερθούμε έστω και για λίγη ώρα να καταλάβουμε τη ζωή τους. Αυτή εξάλλου είναι η γοητεία των τόπων, οι άνθρωποί της!

Φάγαμε μεσημεριανό σε έναν κήπο!

Μετά από ατελείωτη βόλτα στα souks, αμέτρητα παζάρια για όλα τα ψώνια μας, το χαμόγελο εκατοντάδων εμπόρων που αγωνιούν να σου πουλήσουν κάτι, και το αναμενόμενο χάσιμο του προσανατολισμού μας, βρήκαμε ένα πραγματικό στολίδι. Φτάσαμε στο εστιατόριο του Riad  Dar Justo και θαμπωθήκαμε από τους κήπους του, και τη διακόσμηση.

Παραγγείλαμε 2 μεσημεριανά μενού και τα απολαύσαμε στην ηρεμία της καταπράσινης αυλής. Ακόμα ηχεί στα αυτιά μου το κελάρισμα του νερού στο μικρό σιντριβάνι. Με κόπο εγκαταλείψαμε αυτή την όαση και ξαναβγήκαμε στο χάος και τη σκόνη. Λίγη ξεκούραση κι ένα ντους ήταν ό,τι καλύτερο αυτή την ώρα.

Βραδάκι στην Jeema El Fna

Η απογευματινή μας βόλτα άρχισε με παραδοσιακό τσάι μέντας και γλυκά στο cafe des epices και με χαρά είδαμε πως τα γλυκάκια ετοιμάζονταν εκείνη την ώρα μπροστά μας. Αφού ολοκληρώσαμε τα παζάρια στο Μαρρακές, και χαζέψαμε όλο αυτό το πολύχρωμο πλήθος από Μαροκινούς κι επισκέπτες να τριγυρνούν στα σοκάκια, φτάσαμε στην πλατεία για φαγητό στα υπαίθρια εστιατόρια. 

Δεν γίνεται να φύγεις από την πόλη αυτή χωρίς να έχεις φάει εδώ. Καθίσαμε στο chez Aicha και ό,τι δοκιμάσαμε ήταν πολύ νόστιμο. Μοιραστήκαμε το μακρόστενο πάγκο με άλλους ταξιδιώτες από διάφορες χώρες και ήταν μια πολύ όμορφη στιγμή. Δοκιμάσαμε ψητά κρέατα και ταντζίν, πεντανόστιμα και πάμφθηνα. Ένας ακόμα γύρος στην πλατεία, μια περατζάδα με τα πόδια, και πίσω στο riad μας.

“Καληνύχτα Μαρρακές, αύριο μας περιμένει μια νέα περιπέτεια! ……Το Μαροκινό Roadtrip: Κάσμπες, φαράγγια και άμμος!” (